Akıl başka akılla birleşti mi yol görünür,
Mesnevî" denince akla Mevlânâ hazretleri gelir. Şems'in kaybolmasından sonra Mevlânâ bu şiirleri en önde gelen talebesi Hüsameddin Çelebi'ye söylemeye başlar. Mevlânâ, Mesnevî'deki şiirleri ilk 18 beyit dışında kâğıda yazmış değildir. Doğaçlama olarak söylenen şiirlerdir. 26.000 beyitten oluşur. En son mısrâyı söyledikten iki sene sonra âşığı olduğu Rabbine kavuşur.
Mesnevî bir kelime ile özetlense o da "kulluk" olurdu. Mevlânâ, Mesnevi'de ilahi hakikati günlük hayattan, tabiattan örnek lerle anlatır. O kadar gerçektir ki söylediği herkes kendinden bir parça bulur o eşsiz kitapta... Bu kadar somut olduğu kadar soyuttur da... Aklı, gönlü, imanı, kulu yerli yerine oturtur. Coşkulu mısraların içinde sağlam hükümleri gizler:
Bir akıl başka bir akılla birleşirse, kötü söz ve kötü işe engel olmuş demektir.
Nefis başka bir nefisle dost olursa, akıl işe yaramaz hale gelir.
Akıl başka akılla birleşti mi yol görünür, nefs başka nefsle birleşti mi yol kapanır.
Onun söylediği binlerce şiirleri ve yaptığı yüzlerce sohbetin amacı insanlara bir kelimeyi söyletmek içindir: Allah.
Sayfa 48
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.