Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Anlatı tarzında ve etkileyiciydi. Kitapta üç erkek çocuğu büyüten ve aynı zamanda alkolik bir kocayla başetmeye çalışan güçlü bir kadın profili var. Her şeye rağmen çocuklarına bir şey yansıtmamaya, onları her zaman tatillere goturmeye çalışan bir anne. Ama çocuklar bilir, çocuklar hisseder. En etkilendiğim kısım yazarın bir gece uyanıp -üstelik tatil için gittikleri yerde, gece uyurken- annesinin yorganın altında ağladığını duyduğu ve hissettiklerini yazdığı bölümdü. Çok duygusal bir kitaptı. Bu tarz anlatı kitabı sevenlere şiddetle tavsiyemdir. Ayrıca yazarın diğer kitaplarına şöyle bir göz atınca aslında yazdığı kitaplarda hep sevdiklerini anlattığını gördüm. Özellikle babasını anlattığı kitabı listeme ekledim. Keyifli ve duygusal bir deneyimdi benim için Fournier okumak.