l Wells, Nutuk'ta adı geçen tek yabancı yazar olduğu için kitaplarını fırsat buldukça okumak istediğim bir yazar. Bir bilim kurgu klasiği olarak kabul edilen bu eser ise yazardan okuduğum 4. kitap oldu. l Kitap tesadüf eseri tanışıp bir araya gelen ana karakterlerimiz bilim insanı Cavor ile meteliksiz iş insanı Bedford'ın Ay'a yaptıkları yolculuğu, orada yaşadıkları olayları ve orada yaşayan Selenelileri anlatıyor. l Bu kitabı okurken aklıma elbette ki Jules Verne’in Ay’a Yolculuk adlı kitabı geldi ve hemen araştırdım. Ay’da İlk İnsanlar, Ay’a Yolculuk’tan sonra yazılmış. Hatta Wells'in ilham kaynağı Jules Verne olmuş. İki romanı karşılaştıracak olursak; Jules Verne bilimsel ve teknik terimlere yer vererek seyahatin tüm boyutlarını derinlemesine açıklamasına rağmen Wells, seyahatin bilimsel boyutuyla ilgilenmek yerine olay kısmına yoğunlaşıyor. l Bilim kurgu türünde olduğu kabul edilse de tam olarak öyle değildi bence; Kitaptaki icatların, gelişmelerin belli düzeyde bir bilimsel yanı vardı ve neden-sonuç ilişkileri kendi içinde mantıklıydı ama biraz yüzeysel kalmıştı, detaylandırılmamıştı. Diğer yandan bu durum -yani yazarın bilimsel konuların üstünde fazla durmaması- kitabı daha kolay okunur hale getirmiş. Yer ve mekan betimlemelerini de tadında bıraktığından benzerlerine nazaran daha akıcı bir kitaptı. l Yazar sadece bir yolculuk, bir macera romanı yazmamış, gerek karakterlerine söylettikleriyle gerekse Seleneliler üzerinden bireysel ve toplumsal sorunları ele almış; savaşlardan, kolonileşmekten dem vurup eleştirmiş. Hatta Cavor'un Ay'ın kolonileştirilme fikrine tepki gösterdiği güzel bir konuşması ve tespitleri de var ama buraya sığmayacağından ekleyemedim. l Wells'in eserlerinin çoğunda aksiyon-macera dozu hep belli bir seviyede, hiç taşmayan bir nehir gibi ölçülü. Ana karakterleri genellikle büyük kahramanlıklarda bulunan, cesaret timsali insanlar değil; hepimiz gibi eksiklikleri, hataları, korkuları olan insanlar. Bu özellikleri karakterleri ve bilim kurgu türünde olsa da yaşananları daha gerçekçi kılıyor. l Uzun lafın kısası "olağanüstü-muhteşem" seviyede olmasa da güzel bir kitaptı. Ayrıca çevirmeninin Celal Üster olduğunu da hatırlatmak isterim. Alıntılar: - Kader insanların küçük planlarını altüst eder. (S.1) - Bu dünya en azından benim gibi bir zavallı için yeteri kadar büyük ve acımasızdı. (S.34) - Pek çok insan pek çok şey ister, ama pek az insan salt bilginin peşine düşer. (S.132) - İnsanlar kendi gezegenlerini bile bir savaş meydanına ve sonsuz bir budalalıklar sahnesine çevirmekten başka ne yaptılar ki? (S.155) - Yeter! Bilim çok uzun zamandır aptallar kullansın diye silahlar geliştirip duruyor. Artık buna dur demeli. (S.156) - İnsan çıkarına, mutluluğuna aykırı da düşse sürekli olarak mantıksız şeyler yapmaya sürüklenir. (S.160) - Kendimi hiç bu kadar kendime uzak hissetmemiştim. (S.176)