Bu gezegendeki yaşam tarihinde ilk kez bir çocuğun zihninde ölüm bilgeliğinin (ölümlü olduğunun bilinci) yeşerdiği an vardır.
Bu çocuğa Kassandra diyelim. Ergenlik dönemindeyken ve bir ömür boyu aile üyelerinin ve etraftaki hayvanların ölümüne tanık olduktan sonra Kassandra ölümün bilgeliğinin ilk acısının zihnine saplandığını hissedecekti.
Türünün o zamanlar sahip olduğu dil becerisi kullanarak kaygısını ailesine açıklamaya çalışsaydı eğer, ebeveynleri bunu anlayamazdı.
Tam olarak gezgende neler yalandığını anlayabilecek kimsenin olmadığı özel varoluşsal kaygı cehenneminde yaşıyor olacaktı.
O zamanlar zaten korku içinde yaşıyorlardı. Bir gün öleceğini bilmenin ne gibi bir faydası olabilirdi ki? Bu genç kız her halükârda, soy hattını hemen oracıkta sonlandırabilecek kadar psikolojik travma yaşamış olmalıydı.
Ama bu olmadı. Bunun yerine, Kassandra’nın genetik soyu baskı geldi. Ailesi ve kabilesi içinde birey olarak başarısı, ölüm bilgeliğinin tüm türe yayılmasına yol açtı.
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.