Don kıyılarındaki tepelerin kireçli çıkıntıları sisle kaplıydı. Bayırlar hâlâ bulut kümelerinin icindeydi. Bozkırın otları, sarı yoncaların solgun dalları, bayırlarda olgunlaşan mısır gündüzün ortalığa saçtıkları kokuların hiç birini vermiyorlardı. Hatta her tarafı kaplamış pelin otları bile kokularını kaybetmişlerdi. İşte bu sessiz şafak saatinde bozkırda iki koku hüküm sürüyordu: Çiğ ve toz kokusu.
Sayfa 380 - Amaç YayınlarıKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.