Kitapta 2 tane hikaye var. İkisini de gerçekten beğendim. Belli bir yere gitmiyor hikayeler ama dokunaklı geldi bana. Nişanlı sıfatı ilk hikayede kahramanın üstüne yapışıyor yıllar geçse bile. Hayatta anıldığımız şeyler de böyledir. Edebiyat öğretmeni hikayesinde ise Nikitin’e öfkelendim. Mutluluğu hak etmeyen, yorucu işlere özlem duyan, kendini keşfedemediği gibi kendisini ve eşini mutsuz bir hayata sürükleyen adam olarak geliyor bana. Dediğim gibi bu hikayeyi de dokunaklı buluyorum. Kitap zaten kısa bir kitap oku kenarda dursun şeklinde tavsiye ederim okumak isteyenlere.