Ubeyd b. Umeyr (r.anh) Hz. Âişe'ye (r.anha) sordu: "Allah Resûlü'nden gördüğün en ilginç olayı bana anlatır mısın?" Hz. Âişe, bir müddet sustu ve sonra şunları anlattı: "Bir gece, Allah Resûlü bana: 'Ey Âişe! Bu gece beni yalnız bırak. Rabbime ibadetle meşgul olacağım.' dedi. Vallahi, hem yanında olmayı isterim hem de senin sevdiğin şeyi ben de severim.' dedim. Allah Resûlü kalktı, abdest aldı ve namaz kılmaya başladı. Oturur vaziyetteydi, sakalı ıslanıncaya kadar ağladı. Hatta, ağlamasından dolayı yeri dahi ıslattı. Bilâl geldi ve namaz vaktinin girdiğini bildirdi, Bilâl onun ağladığını görünce, Yâ Resûlallah! Allah, senin geçmiş ve gelecek bütün günahlarını bağışladığı halde ağlıyor musun?' dedi. Allah Resûlü, ona şöyle cevap verdi: 'Allah'a şükreden bir kul olmayayım mı? Bu gece, bana bir âyet nazil oldu. O âyeti okuyup da düşünmeyen ve tefekkür etmeyenlere yazıklar olsun! Âyet şöyledir: 'Muhakkak göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelişinde düşünen insanlar için elbette birçok dersler vardır." (Al imrân, 3/190)
Sayfa 281Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.