Tam o anda ellerimi yere koyup ondan af dileyesim geldi. O esnada içimde uyanan bu istek o denli zayıf da değildi. Şayet K ile ikimiz ıssız bir çölün ortasında duruyor olsak, muhakkak ki vicdanımın emrine uyup oracıkta özür dilerdim. Oysa orada insanlar vardı. Bu yüzden vicdanıma gem vurulmuştu. Ve ne acıdır ki sonsuza dek bir daha serbest kalıp canlanmadı.
Sayfa 309Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.