Sebastian, babasının bu kadar zengin olduğu halde sürdüğü yaşam karşısında şaşırmıştı: “Yani, adam fakir gibi yaşamış. Hiç tadını çıkaramamış. Ne anlamı vardı ki o zaman?”
Mariana bir an düşünmek zorunda kalmıştı. “Güvence,” demişti. “Tüm o paranın onu bir şekilde koruyacağına inanıyordu. Sanırım... korkuyordu.”
“Korkuyor muydu? Neyden?”
Mariana’nın buna bir cevabı yoktu. Söyleyecek bir şey bulamamış bir halde başını sallamıştı. “Bunu onun bile bildiğini sanmıyorum.”