Kadınlar ve çocuklar iplik fabrikaları için en ucuz ve en kolay işgücünü sağlıyordu ve bunlar sağlıkları ve küçük çocuklarının bakımı konusunda hiçbir endişe duyulmadan çalıştırılıyordu. Eğer sermaye birikimi işçi sınıfı ailesinin yıkımını gerektiriyorsa, o zaman bırakın öyle olsundu!
1850'lere gelindiğinde daha uzak görüşlü kapitalistler gelecekteki işgücü rezervlerinin tükenmesinden korkmaya başladılar. 1871 yılında Britanya'da Yoksul Yasası (Poor Law) müfettişleri, 'Yoksul sınıfların şehirlerde büyüyen çocukları, 15 yaşına geldiklerinde boyda 148,5 cm'yi göğüs çevresinde 72,5 cm'yi zor buluyorlar. Bu dumura uğramış gelişme bu ırkın tipik özelliğidir.' diye raporlar hazırlıyordu. 1893 yılında Mansion House Komitesi şu sonuca varıyordu: ' aşikar olan çözüm ... Londra işçi sınıfının fizik ve moral dayanıklılığını artırmaktır."
Bir dizi yasa çocukların çalışabilecekleri saatleri sınırlandırdı ve kadınların hamileliğe zarar verebilecek sanayilerde çalıştırılmasını yasakladı.
Sayfa 372Kitabı okudu
·
114 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.