Aşkın, tutkunun nesnesinin ne olduğu, kim olduğu önemli değil. Sanat, müzik, sahneler de olabilir, bir insan da. Onsuz kendinizi eksik, boşlukta, anlamsız hissedeceğiniz şey neyse, o; hayatınızı, varlığınızı anlamlandıran neyse, o. Annemi benden koparan, beni annesiz bırakan onun tutkunun nesnesini ne pahasına olursa olsun izleme cesaretini göstermesiydi. Kendi "mana"sına kavuşmak için her şeyi ardında bırakabilmesiydi. Anlamdan yoksun bir hiç olmaya isyandı. İhanet değil, mecburiyetti.
Sayfa 390Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.