"Ben bu dünyadan göçerken, oğluma nihayet huzur bulmuş bir ülke bırakacağım. Dahası, için rahat etsin diye söylüyorum, vicdanımın karanlık yüklerini tüm gücümle omuzlanıp taşırken ben, cellatların elinde işkenceyle can verenlere dahi özendiğim oluyor. Çünkü ten bir yere kadar dayanır acıya, ama ruh, sahip olduğu o müthiş güçle yıllarca yaşar, yavaş yavaş ölür."
Sayfa 161Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.