Rivâyet edilmiştir ki; Ömer (r.a) Allah Rasûlü’nün (s.a.v) yanına girmek için izin istedi. Rasûlullah’ın (s.a.v) yanında onun ses tonundan daha yüksek ses tonuyla konuşan Kureyş’in kadınları vardı. Ömer’in (r.a) içeri gireceğini anlayan kadınlar toparlanıp kendilerine çekidüzen verdiler. Ömer (r.a) içeri girdiğinde Allah Rasûlü (s.a.v) gülüyordu. Bunun üzerine Ömer (r.a): “Anam babam sana fedâ olsun yâ Rasûlallah! Neden güldünüz?” dedi. Allah Rasûlü (s.a.v): “Şu yanımda bulunan kadınlara şaşırdım. Senin sesini duyar duymaz hemen toparlanıp kendilerine çekidüzen verdiler.” dedi. Ömer (r.a): “Sen hürmete daha layıksın yâ Rasûlallah!” dedi ve kadınlara yönelerek şöyle seslendi: “Ey nefislerine düşmanlık edenler! Rasûlullah’tan korkmuyorsunuz da benden mi korkuyorsunuz?” Kadınlar: “Allah Rasûlü yumuşak huylu iken sen sert ve hiddetlisin.” dediler. Bunun üzerine Allah Rasûlü (s.a.v) şöyle buyurdu: “Nefsim kudreti elinde olan Allah’a yemin olsun ki, şeytan sana yolda rastlasa mutlaka yolunu değiştirir, senin gittiğin yoldan başka yolu tutardı’.”*
*Buhari, 3294, 3683; Müslim, 2400; Müsned, 1585.
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.