Her sabah işe giderken evlerinden çıkan insanları görüyorum, uykularını alamamış, neşesiz, renksiz ve ruhsuz yüzlerle işe gidiyorlar; istemedikleri, sevmedikleri, hiç ilgi duymadıkları işlerine gidiyor hepsi de.... Ancak onların hiçbiri yaşamın anlamsızlığını böylesine korkunç olduğunu bilmiyor ve bunu benim gibi hissetmiyor.
Sayfa 253 - Can yayınlarıKitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.