Ses ustası adını takmışlardı üçüncüye, Şavşatlı Halil'e. Belli ki mürekkep yalamış biriydi, esrarlı ama düşmüş biri. Çünkü sesleri onların pek de anlamadığı şeylerle tanımlar, anlatırdı, duruma göre iç ses, dış ses, orta sesle seslenirdi müşterilerine. Düşkünlere, yoksullara göz ve gönül sesiyle, tecimenlere safra ve mide sesiyle, yaşlılara ahret sesiyle, iyi giyimli hanımlara serenat sesiyle. Seslere daha bir sürü sıfat sıralardı.
Selam alınıp verildi. Halil ezik sesini kullandı bu sabah. Bir fırtınadan bahsetti, anlayamadılar. Sabah ezanları okundu çeşitli minarelerdeki hoparlörlerden, susup dinlediler.
Sayfa 94 - Koyu KırmızıKitabı okudu
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.