Gölgenin Güneşi :)
"Bu arada...." dediğinde İkimiz de duraksadık.
"Sakın unutma ama Pala, kızımı kimseye verdiğim yok"
Yağız bana kısa bir bakış atıp tekrar babama döndüğünde başını eğdi. "Emredersiniz Komutanım"
Odadan çıkar çıkmaz suratıma astım "Emredersiniz Komutanım" öyle mi?
Yanağımdan bir makas alıp gülümsedi "köprüyü geçene kadar" şaşkınlıkla olduğum yerde kalırken birkaç adım atıp arkasını döndü.
İlerlemediğimi fark edince gözlerini devirerek geri dönüp elimden tutarak çekti.
"Gölgenin öfkesini değil, kızını istiyorum Bahar. Ve sen benim olacaksın."
Sayfa 121 - ParolayayinlariKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.