Berrin Öztürk
@berrincedays
Sabret,şükret,dua et..️️
İstanbul
540 okur puanı
Şubat 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Elini kaldırdı ve kılıçlar birbirine vurdu. Bir savaşçı el sıkışması.
"Singrid!" dedi adam kılıcını kınına koyarken.
Isla, Enya'ya baktı, Sunling sadece omuz silkti.
"Bizimle savaşacak mısınız.?" diye sordu Isla.
Adam başını iki yana salladı. "Hayır. Senin için savaşacağız"
☆•°~
Sayfa 252 - ParolaKitabı okuyor
Isla☆•°{
☆•°Birisini çok fazla sevmek mümkündü. Sevgiyi bir hapishaneye çevirmek mümkündü.~°•☆
Sayfa 233 - ParolaKitabı okuyor
Bugün ölmüyorum...
Oro kapıyı açmak için tüm gücünü kullanmış ama kapı açılmamıştı.
"Oro,'" dedi Isla en sonunda ve bir elini onun gergin sırtına koydu. Oro ancak o zaman durdu.
Oro onu kollarına aldı. "Seni öldürmeyecek! Senin kılına bile zarar vermesine izin vermeyeceğim, onu paramparça
edeceğim!"
Odanın zemini onun bu vaadiyle yaprak gibi titredi.Isla onu hiç böyle çaresiz. görmemişti. Hiç böyle...
Korkuyordu Oro.
Isla da korkuyordu.
"Bilmem gerek. Senin ve benim.....
Aramızda bir sevgi bağı var.Yani ölürsem
ölürsem güçlerimi alabilirsin değil mi? Starling ve Wildling halkını kurtarabilirsin, değil mi?"
Sayfa 232 - ParolaKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Geçmişten...
Isla tek başına kaldı. Eline baktı. Hemen aşağısında küçük bir kan birikintisi oluşmuştu. Demirci kanın kokusunu
alabiliyor muydu?
Yoksa o bir yaratık mıydı?
Gözleriyle yağmurun içini taradı ama hiçbir şey göremiyordu. Temel içgüdü ve eğitimle kafasına kazınmış tek bir düşünce vardı zihninde..
Kaç !
Sayfa 209 - ParolaKitabı okuyor
Yeniden hayat....
Isla'nın nefesi kesildi. Dolup taşan bir bardak gibiydi. Bir adım atmıştı ki ellerinin ve dizlerinin üzerine düştü.
Hayat içinden patlayarak dışarı çıktı.
Düzinelerce küçük ağaç toprağı yararak filizler hâlinde bir anda her yeri kapladı.
Isla sanki hâlâ yeterince nefes alamıyormuş gibi sırtının
üzerine yuvarlandı. Tam bir dakika sonra Remlar'ın kafası ve kanatlarının ucu Isla'nın tepesinde belirdi.
"Haklıydım, Wildling!" dediğinde kendinden memnun görünüyordu. Isla başka bir anının içine yuvarlanmadan önce Remlar'ın sesini duydu.
"Ölümü hayata çevirebilecek tek insan sensin!"
Sayfa 204 - ParolaKitabı okuyor
Remlar~°•
Isla gözlerini sımsıkı kapattı. Hayır. Değiştirmezdi.
Remlar iç çekti. "Doğan akan bir güçtür. Sen bir ağacı yok edersin, sonra bir başkasını yaratırsın. Bir çiçek kopar, yerine
yenisini ek. Kül bir başka bitki için gübreye dönüşür. Bu sürekli dönen bir çark ve ne başı ne de sonu var; sürekli döner,
döner, döner."
Sayfa 203 - ParolaKitabı okuyor
Isla}♡{
Omurgasında bir kıvılcım oluştu ve bağlantıyı koparmamak için hızlı hareket etmemeye çalıştı. Baştan beri yapması
gereken buydu.
Oro'nun ona yetenekleriyle nasıl bağ kura-
cağını öğrettiği gibi onun da yer altı mezarıyla bağlantı kurması gerekiyordu. Lynx'le de aynı şekilde bir bağ kurmaya
başlamıştı...
Sayfa 191 - ParolaKitabı okuyor
Tarih☆•°
Cleo en öndeki gemideydi. Beyaz elbisesi şişip kabarıyordu, o gemilerdeki yelkene benzeyen tek şeydi. Dönüp onlara
baktı.
Onları izleyen sadece onlar değildi. Aşağıdaki sahilden ve Kırık Liman'dan adalıların buna şahit olduğunu seslerin-
den duyuyordu. Moonling, Lightlark'tan ayrılıyordu.
"Kaçıyorlar!" dedi Azul, sesinde inanamayan bir ton vardı.
"Hayır!" dedi bir ses ve hepsi dönünce Soren'i gördü. O da Moonlinglerin uzaklaşmasını izliyordu.
"Nightshade'e katılıyorlar."
Sayfa 172 - ParolaKitabı okuyor
Huzur ☆•°
Oro yapmıştı bunu. Isla'nın tüm kırık dökük parçalarını eline almış ve onları bir gün bir bütün hâline getireceğine yemin etmişti.
Sabırlıydı. Nazikti. Sevgi doluydu.
Isla'nın içinde barış olan bir cep vardı. Bir parça da güneş ışığı. Bir çapaydı sanki. En karanlık anlarında düşünceleri
savrulmaya başlarsa buraya, cebinin olduğunu anladığı bu ana dönebilirdi.
Önceden demir atacak bir yeri yoktu, ihanete uğramıştı ve hiçbir yer onun evi değildi.
Şimdi Oro onun evi olmuştu...
Sayfa 159 - ParolaKitabı okuyor
Oro☆•°
} ♡ {
"Seni her gördüğümde tanrıların taraf tuttuklarını düşünüyorum. "
} ♡ {
Sayfa 145 - ParolaKitabı okuyor
Aaa...Grim :(
"Dinle. Daha önce buraya
gelmek istememiştim, bir hataydı. Seni bıçaklamayı da planlamamıştım. Sadece bir içgüdüydü."
Kelimeleri bulmaya çalışırken hızlı hızlı konuşuyordu.
"Barış teklif etmeye geldim.
Düşman olmamıza gerek yok.
Aslında söylemediği şey: Senin düşmanım olmanı istemiyorum. Centennial benim için zaten yeterince zor olacak.
Nightshade şişeyi küvete bırakırken tek kelime etmedi.
Şişe paramparça olunca Isla korkuyla irkildi.
"Defol!" dedi hükümdar.
Sesi zehirliydi... Ondan tiksiniyordu. Öyle tiksiniyordu ki hediyesini kabul etmemişti. Yo, onu paramparça etmişti.
Sayfa 137 - ParolaKitabı okuyor
Seçilen olmak ☆}{
Dallar leoparı taşıyacak kadar kalın değildi ama hayvan öyle zarif bir şekilde sıçradı ki tam önüne iniverdi.
Hayvan ona iyice yaklaşınca Isla' nın bütün bedeni yaprak gibi titremeye başladı. Leopar iyice yaklaşıp onu kokladı.
Isla yutkundu ve kokusunun iştah açıcı olmaması için dua etti. Hayvan ağzını açınca devasa dişleri göründü. Sonra
beklenmedik bir şey oldu.
Leopar sanki önünde eğiliyormuş gibi uysal bir şekilde başını eğdi.
Isla gözlerini kırpıştırdı. Yoksa leopar onu kabul mü etmişti?
Sayfa 117 - ParolaKitabı okuyor
Isla }♡{
Tam bunu düşünürken biraz uzakta ağaçların arasında,gecenin içinde iki kocaman göz parıldadı.
Ona bakıyorlardı.
Durduğu dalda geri gitti, geriye kalan gücünü toplamak için elini kaldırdı.
Yaratık gölgelerin içinden çıktı ve Isla'nın nefesi kesildi.
Kocaman siyah bir leopardı. Ayakta dururken bile boyu hayvanın bacağına erişemiyordu. Parlak yeşil gözleri vardı ve
dişleri Isla'nın kafası kadardı.
Isla baldrına, sonra hayvana baktı. Kanın kokusunu almıştı.
Isla yaralıydı, kolay hedefti.
Sayfa 117 - ParolaKitabı okuyor
Bağlanık bulmak 》》
Tek oku vardı ve o da kırılmıştı.
Isla şu an bir bağlanık bulamayacağını düşünmüyordu çünkü paniğe kapılmıştı. Yayı yere düştü.
Ayı yeniden kükredi, ona iyice yaklaştı.
Isla o zaman neden Wren'in bataklıktan
hemen gitmek istediğini anladı.
Yeni ülkenin bu bölgesine gelmek riskti. Halkı onun töreni tamamlamasını sağlamak için zaten hayatlarını tehlikeye atmıştı.
İlk adımın onlara güvenmek olduğunu biliyordu. Bir inanç sıçraması. Onun hayatta kalacak kadar güçlü olduğuna inanıyorlardı.
O da kalacaktı.
Ayı çok büyüktü, kaçmak mümkün değildi. Ayı onun kaburgalarını yarmak için tam pençesini uzatmıştı ki Isla onun
ayaklarının arasından ok gibi geçip ağaçların tepesine çıktı.
Ayı tırmanamazdı, çok ağırdı ve dallar onu taşıyamazdı. Elinden geldiğince hızla yukarı tırmarırken ve kollarından çıkan
mor çiçekler karanlıkta parlarken kendi kendine bunu söylüyordu.
Doğa. Isla doğaydı...
Sayfa 115 - ParolaKitabı okuyor
Oro☆•°
"Lanet olsun mahzene!' dedi Oro.
"Lanet olsun güçlere! Hiçbir şeyin yoktu ve lanetleri sen kırdın! Sen anahtarsın!
Bunu görüyorsun, değil mi? Sen gelmeden önce biz mahvolmuş hâldeydik. Senin sayende kurtulduk.
Sen zehir değilsin Isla!"
Oro' nun sesi duygusallaştı.
"Sen ilaçtın.'
Sayfa 104 - ParolaKitabı okuyor