Hayvanlara yönelik tutumlar MÖ 1.binyılda değişmeye başladı. Öyle görünüyor ki, dönüm noktası, Aristoteles‘le ve stoacılarla geldi. Stoacılara göre, hayvanlar aloga’dır, yani aklı ya da inancı olmayan canlılardır. Yunanlar, hayvanların psikolojik yeteneklerini yeniden tahlil ettiler, Aristoteles, evcil hayvanların yabanilerden üstün olduğu sonucuna vardı. Stoacılar, hayvanların aklı olmadığı için, insanlarca kullanılmak üzere yaratıldıkları sonucunu çıkardılar; Yahudilerin ve Hristiyanların da benimsedikleri bu görüş, kutsal kitapta anlatımını buldu.