Ne vardı
Kendimizi bu kadar kahredecek
Kara trenler umut olmamalıydı
Uzayan yollarda kalmamalıydı bakışlar
Dünya bir tek nokta olmalıydı can
Bir tek noktada doğmalıydık
Dönüp dönüp sana varmalıydı yollar
Ben hep hasret türküleri söylememeliydim
Sen hep hasret şiirleri okumamalı
Hasret diye bir söz olmamalıydı lügatlarda
Geceler boyu hergün
Göz yaşlarımla ıslanmamalıydı yıldızlar.
Gönlüm bu sevdaya dar gelir oldu
Boğuyor karanlıklar can
Mesafeler kurşun oldu amansız
Feryadıma şahit oldu yıldızlar
Can.....can......
Mehmet Taş
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.