Leyla kıpırdamadan yatar dinlerdi; keşke anne onun, Leyla’nın şehit olmadığını, hala yaşadığını, yanında olduğunu, umutlari, bir geleceği olduğunu fark etseydi.ama leyla kendi geleceğinin ağabeylerinin geçmişiyle boy ölçmeyeceğini biliyordu. Yaşarken kızı gölgede bırakmışlardı. Anne şimdi onların hayat müzeler‘in müdürüydü, Leyla ise yalnızca bir ziyaretçi.