"Sevgili Ege, bana garip şeyler hissettiriyorsun, biliyor musun? Sanki beraber bakmadığımız bir gökyüzü yıldızlarla dolu olamazmış gibi hissediyorum. Beraber izlemediğimiz bir denizin dalgaları olamazmış, içinde balıklar yaşayamazmış gibi hissediyorum. Sankı biz seninle beraber izlemezsek güneş artık doğmazmış, güneş artık batmazmış gibi hissediyorum. Sanki kapılar kapı olmaz sen o kapıları çalmadığın sürece, ziller zil olmaz sen onlara basmadığın sürece... Ateş yanmaz, yağmur yağmaz, rüzgâr esmez. Ama işte, sen yoksun ve bunların hepsi hâlâ oluyor. En acısı da bu değil mi? Sen yoksun, hayat devam ediyor. Ve ben bunun olmasını istemiyorum. Ben istiyorum ki kapı çalsın, sen gel. Hayat seninle devam etsin. Ben istiyorum ki, güneş batsın, birlikte izleyelim. Ve ben inanıyorum Ege. Bir gün seninle ayrı şehirlerde yaptığımız ne varsa hepsini tek tek yan yana yapacağız, el ele, diz dize. Ege... Sana yalvarıyorum, bir gün bana attığın tek mesaj 'Aşağı in, ben geldim' olsun. Sana yalvarıyorum bir gün aşağı gel, yanına ineyim. Seni çok seviyorum. Hem de her şeyden çok. Görüşürüz eşek sıpası."
Sayfa 294Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.