Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Olmak çabalamaktır, hepsi bu!... Özgür seçimlerimizin bir sonucu olmayan bu çabalayış, kimilerimiz için bir ıstırap, kimilerimiz içinse sevinçli bir meşguliyet olarak deneyimlenebilir. Vurgulamak istediğim tam da bu: Conatus gereği eyleyip dururken bu yaşantıyı sözde yüce bir ereğe varmak için kederli bir mesaiye mi dönüştüreceğiz yoksa varılacak yeri bir kenara bırakıp yolda olmanın tadını mı çıkaracağız? Spinozacı olmak, kuşkusuz, kavramakla geçen bir yolda oluşu, kendiliğinden sevinçli bir yolculuğu, kavradıkça güçlendiren, güçlendikçe de sevinci artıran bir dönüşümü fark etmektir. Bunlardan hangisi öncedir? Önce Doğa/Tanrı'yı kavrayarak bilgeleşmeli, sonra da sözde yüce erekleri bir tarafa bırakabilir mi olmalıyız? Yoksa tersi mi? Bu sorular, aceleci modern yaşamlarımızın tuzaklarıdır. Bu soruları sordukça var-kalma çabamızın sevinçli bir yolculuk olmasını engeller, kederli meşguliyetlerimize kısa yoldan geri döneriz. Spinoza bizden âcil dönüşüm istemez; o bizden dingin bir kavrayış ve ağır bir farkındalık geliştirmemizi bekler.
Sayfa 86 - Erekselcilik
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.