erhan metin: "İnsanın zora karşı duruşudur hayat.": İnsanın zora karşı duruşudur hayat. Kalp mi? Akıl mı? Hevesler kalbi, sebatlar aklı besler... Aklın yolu birdir sözünün izahıdır sebatkâr olanın ömrünün tek bir hikayeden ibaret olması da...Akılla gidilen yolda varılacak hedef, ulaşılacak sonuç bellidir. Fakat heveskâr böyle değildir. Heves kalptir, kalbin ritmi her zaman aynı olmaz, en basit izahla kalbin ritimsel değişkenliği insana yön verir; heyecan, korku, sevinç, hüzün ve daha pek çok his bu ritimlerde değişkenlik yapabilme gücüne sahiptir. insan bu ritim değişimlerini fark edebildiğinde insan olduğunu anlar. Korktuğu ortamdan uzaklaşırken mutlu olduğu ana, mekana özlem duyar, heyecanı yaşatacak maceralar arar, uzaklaşmalar, özlemler, arayışlar yeni başlangıçlar yeni hikayeler ortaya koyar. Kalp vuracak, vurmalı her bir an, öykü yazan daktilonun tuşları misâli... Kalp de bir daktilodur aslında... İnsanın yaşam öyküsünü yazan, yazdıran bir daktilo; üzerinde gezindiği kağıdın adına "ömür" der insanlar hepsi o kadar. Daktilo kağıda, kalp ömre döker içten geçeni, olup biteni ya da olması muhtemeli... Zamansa insanı bu ikisinden (heves/sebat) birinde kalmaya zorlar... İnsanın bu zora karşı duruşudur hayat. Ne kadar heveskâr olsa da yarıda kalmaz hiç bir başlangıç, biter her şey... Heveskarın istediği gibi başlasa da sebatkâr bir yolda son bulur bütün hikayeler...

Kalp mi? Akıl mı? Hevesler kalbi, sebatlar aklı besler... Aklın yolu birdir sözünün izahıdır sebatkâr olanın ömrünün tek bir hikayeden ibaret olması da...Akılla gidilen yolda varılacak hedef, ulaşılacak sonuç bellidir. Fakat heveskâr böyle değildir. Heves kalptir, kalbin ritmi her zaman aynı olmaz, en basit izahla kalbin ritimsel değişkenliği insana yön verir; heyecan, korku, sevinç, hüzün ve daha pek çok his bu ritimlerde değişkenlik yapabilme gücüne sahiptir. insan bu ritim değişimlerini fark edebildiğinde insan olduğunu anlar. Korktuğu ortamdan uzaklaşırken mutlu olduğu ana, mekana özlem duyar, heyecanı yaşatacak maceralar arar, uzaklaşmalar, özlemler, arayışlar yeni başlangıçlar yeni hikayeler ortaya koyar. Kalp vuracak, vurmalı her bir an, öykü yazan daktilonun tuşları misâli... Kalp de bir daktilodur aslında... İnsanın yaşam öyküsünü yazan, yazdıran bir daktilo; üzerinde gezindiği kağıdın adına "ömür" der insanlar hepsi o kadar. Daktilo kağıda, kalp ömre döker içten geçeni, olup biteni ya da olması muhtemeli... Zamansa insanı bu ikisinden (heves/sebat) birinde kalmaya zorlar... İnsanın bu zora karşı duruşudur hayat. Ne kadar heveskâr olsa da yarıda kalmaz hiç bir başlangıç, biter her şey... Heveskarın istediği gibi başlasa da sebatkâr bir yolda son bulur bütün hikayeler...

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

erhan metin