İçten duyulan nefret kolayca yerinden sökülemezdi. O taş gibi, şefkate kapalı, gözyaşıyla yumuşamayan gözlerinde, beni sonuna kadar kötü bir insan seveceğini görüyordum. Çünkü benim iyi olduğuma inanmak onu memnun edemez ,aksine utandırırdı.
Sayfa 336Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.