ve melekler lût'a dediler ki... ve lût'un karısı başını arkaya çevirince tuzdan bir heykel oldu. tanrının ölüme mahkûm ettiği beldeden iki kişi kurtarabildi lût: kızlarını. nuh'un sefinesinde her cins hayvandan bir çift vardı. tufandan tek insan kurtarabildi nuh: karısını. ve manu kurtuluş dağına tek başına tırmandı. benim dostlarımı davet edeceğim bir arz-ı mev’ûd'um yok. kayık: gönlüm, tırmanılacak dağ: çile dağı. kali yuga ne zaman sona erecek? tanrı dünyayı terketti belli ki. insanlık tanrıdan vazgeçtiği gün, kederinden öldü tanrı. onunla beraber insanlık da öldü. işte böyle karamazof baba! bir yaban domuzu gibi, iştahlarının kamçısı altında bütün nimetlere saldırabilirsin artık. ama kaderin oku bir yığın kokmuş toprağa çabucak çevirir seni. gergedanlaşmak, domuzlaşmak, yılanlaşmak. sirse, sirse.. senin marifetin bunlar! tanrıyı tahtından indiren sensin! imparatorlukları ağaçlar gibi, sen devirdin! salome, messaline.. şeytan senin yüzünden cennetten kovulmuştur. sen levis, sen ölüm, sen hayat.
Sayfa 118Kitabı okudu
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.