Öldük, ölümden bir şey umarak.
Bir büyük boşlukta bozuldu büyü.
Nasıl hatırlamazsın o türküyü.
Göl parçası, dal demeti , kuş tüyü...
Alıştığımız bir şeydi yaşamak.
Şimdi o dünyadan hiçbir haber yok.
Yok bizi arayan, soran kimsemiz
Öylesine karanlık ki gecemiz .
Ha olmuş ha olmamış penceremiz.
Akarsuda aksimizden eser yok.