‘’Üstü kapalı, yarım yamalak söylenmiş sözleri sevmiyorum. Çift kişilikli insanlardan hoşlanmıyorum...Ben, maskeyi yalnızca maskeli baloda takarım. Her gün maskeyle dolaşmam insanların arasında.’’
‘’Ben sessizliği seviyorum. Kendi halimde bir insanım ben. Kendime göre bir yaşantım var. Kendi yoluma giderim, bildiğim kadarıyla kimseye bir bağlılığım yoktur.’’
Hepimizin içinde bir ‘Öteki’ vardır.
Dokuzuncu dereceden devlet görevlisi , kendinden kaçmak isteyen Bay Golyadkin, bir akşam yolda yürürken kendisiyle tıpatıp aynı kişi olan yani öteki Golyadkin ile karşılaşır. Olmak istediği kişi, kıskandığı kişi. Büyük şok yaşar. Ve olaylar başlar.
Hayal mi? Gerçek mi? Diye sorarak okuyacağınız, toplumsal eleştirilerle, psikolojik gerilimlerle dolu, şizofreni ve kişilik bölünmesini anlatan bir kitap. Ben severek okudum, Dostoyevski gerçekten bambaşka bir yazar.