Birçok gencin içine düştüğü haram sevda kuyusunu ve çıkmaya çalıştıkça daha da derinlere çeken onca acıyı bu durum yine en güzel haliyle özetliyor. Böylesine zor bir kuyuda o genç kendini öyle yıpratıyor, öylesine üzüyor ki, bu üzüntü onu sığınılması gerekene sığınmaktan gittikçe uzaklaştırıyor. İnsan acısına bakış açısına göre ya kuyudan çıkıp sultan oluyor ya da kuyu onu boğdukça boğuyor. İşte haram sevdasında boğulan o insan bilse ki sevdalandığı o kişi kesiftir, duyduğu üzüntü ise latif ve kesif bir şey böyle bir üzüntüyü hâşâ yaratamayacağından haram sevdayı vesile kılıp üzüntüyü yaratan bir zat olmak zorunda ve o zat senden o üzüntüyle kendisini bulmanı istiyor.
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.