Kendisini bilgeliğe adayan kişi başka, bilgeliğe erişmiş kişi başkadır. İlki sana şöyle diyecek: "En iyi şekilde konuşuyorum, ancak hâlâ birçok kötülük arasında dolanıp duruyorum. Benden hedeflediğim ilkeye uygun yaşamamı beklemen doğru değil, zira şu anda kendimi biçimlendiriyor, kalıba sokmaya çalışıyor ve önümdeki örneğe uygun olarak yüceltmeye çalışıyorum; önce belirlediğim hedefe varayım, sen de işte o zaman eylemlerimin sözlerime uygun olup olmadığını yargıla." Kuşkusuz insana özgü iyi halin zirvesine çıkan biri ise seninle başka türlü konuşacak ve sana öyle davranacaktır: "Öncelikle, kendinde senden neredeyse daha iyi olan insanlarla ilgili görüş bildirme hakkını görmen doğru değil. Halihazırda doğruluğumun kanıtı kötülerin benden hoşnutsuz olmasıdır. Ancak yine de sana hiçbir ölümlüden esirgemediğim gerekçemi açıklayacağım, uygun gördüğüm ve her bir unsur için yeterli bulduğum kadarını dinle: Ben zenginliğin iyi olduğunu kabul etmiyorum, zira öyle olsaydı, insanları iyi yapardı. Oysa günümüzde kötü insanların elinde bulunduğu için zenginliğe iyi denemeyeceğinden, onu böyle nitelendirmeyi reddediyorum. Bununla birlikte zenginliğin arzulanabilir, yararlı ve yaşamı kolaylaştıran bir şey olduğunu kabul ediyorum.
Sayfa 34Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.