Kederden uzak durmaya çalışmak bir süre için mutsuzlukla sürdürdüğünüz savaşı kazanmanızı sağlasa da, keder, enin de sonunda yeniden atağa geçer; hem de bazen en beklemediğiniz bir anda gelip sizi bulur.
Birçok insan kendisi için önemli olan birini ya da bir şeyi kaybettiği zaman yas tutmaz; ondan “güçlü” olması beklenir ya da kendisini bir başkasına bakmak zorunda hisseder, o kişinin sorumluluğunu üstlenir. Zamanın da yas tutmayan bu insanlar bir gün mutlaka duygusal bir kriz yaşayacaklardır.
Hatta bu kriz ve yıkılma basit, günlük bir olay üzerine bile olabilir.
Ancak geciktirdikleri bu kederi hissedip yasını tutabildikleri zaman kendi ayakları üzerinde durabilecek duygusal iyileşmeyi yaşayabilirler. Yasın bir başlangıcı, ortası ve sonu vardır ve hepimiz bu aşamalardan geçmek zorundayız.
Gerektiği zaman yas tutmazsanız, o keder sizi bırakmaz ve hayatınız boyunca kendinizi iyi hissetmenize engel olur.