“Annem hep şey derdi," dedim. Başımı geriye atıp şimdi aylı olan kadifemsi gecede dolaştırdım gözlerimi. O beni izliyordu, ben ise geceyi; lacivert geceyi.
"Gökyüzüne mavi olacak bir adam tanıyacaksın bir gün. O adam senin bütün hayatın olacak. Gökyüzü nasıl mavisiz olamıyorsa -düşünebilir misin ki başka renk bir gökyüzü- sen de onsuz olamayacaksın. Bırakma kızım, o adamı bulduğunda savaşmaktan hiç vazgeçme, onu al!" Yüzümdeki gülümseme genişlerken bakışlarımı ağır ağır onunkilere kaydırdım. Yeşilleri bir başka güzel bakıyordu. Daha parlak. Gökteki yıldızları da içine almışçasına ışıl ışıl.
"Aldım mı şimdi sence ben onu?" diye sordum. Beni dinlerken dalgınlaşan ifadesi canlandı. Dudak kıvrımları gülümser gibi yükselirken, "O senin,” dedi hiç durmadan, duraksamadan.
Sayfa 362
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.