"Benim için hep anlaşılmaz olan, kelimelerin ve yargılarınla bana nasıl bir üzüntü verebildiğin konusundaki katıksız duyarsızlığındı, sanki gücünden habersiz gibiydin. Kuşkusuz çoğu kez ben de kelimelerimle seni incitmişimdir, ama sonradan bilirdim, canımı yakardı, ama kendime hakim olamazdım, dilimi tutamazdım ve daha ağzımdan çıkarken pişman olurdum. Oysaki sen, sözlerinle döverdin, kimseye acımazdın, ne sözünü söylerken ne de sonrasında, insan senin karşında tamamen savunmasız olurdu."
Sayfa 17 - indigo yayınlarıKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.