Kozmos henüz dün keşfedildi. Bir milyon yıl boyunca herkes Dün ya'dan başka bir yer olmadığını düşünüyordu. Derken, türümüzün yeryü zündeki ömrünün yüzde birinin onda birine eş süresinde, Aristarkhos tan günümüze dek uzanan kısa bir zaman diliminde evrenin merkezi olmadı ğımızı ve evrenin varoluş amacının üzerimizde toplanmadığını üzülerek öğrendik. Evrenin merkezi ve kuruluş amacı olmadığımızı ve sonsuzlukta kaybolmuş küçük ve kırılgan bir dünyada yaşadığımızı fark ettik. Ve sonsuzluk, yüz milyar galaksi ve milyar trilyon yıldızla bezenmiş bir koz. mik okyanusta sürükleniyor. Cesaretimizi toparladık ve yavaşça kozmik okyanusun sularına ayaklarımızı daldırdık ve okyanusun bizi çektiğini gördük. İçimizden bir ses Kozmos'un yuvamız olduğunu söylüyor. Yıldız külünden yapıldık. Kökenimiz ve evrimimiz uzak kozmik olgulara bağlı. Kozmos'un keşfi bir kendini keşfetme yolculuğudur.
Eskiden efsane yaşamların bildiği üzere, hem gökyüzünün hem de yeryüzünün çocuklarıyız. Bu gezegen üzerindeki varlığımız süresince tehlikeli bir evrimsel yük sırtladık. Bu yük torbasının içinde saldırıya ve töreye yatkınlık, liderlere boyun eğme ve yabancılara düşmanca davranış gibi kalıtsal eğilimler yer alıyor. Fakat aynı zamanda başkalarına karşı şefkat, çocuklarımıza ve onların çocuklarına karşı sevgi, tarihten bir şeyler öğrenme, giderek zekâ ve yeteneklerimize bir şeyler katma eğilimlerine sahibiz; bunlar da hayatta kalmamıza ve refahımızı sürdürmeye yarayan etkenler... Yapımızdaki bu eğilimlerin hangileri üstün gelecek bilemiyoruz. Özellikle bakış açımız yalnızca "Dünya" adını verdiğimiz gezegenin sorunlarına yönelikse.
Sayfa 336 - Altın Kitaplar
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.