Bunun üzerine, huzurun heybeti, onu dört taraftan kap- ladı. O, baygın olarak, heybet içerisinde yere düşüp tepindi. Ayıldığında: "Sen ortaktan münezzehsin. Senin şanın ne bü- yüktür. Sana tevbe ettim. Sana tevekkül ettim. Senin Ceb- bar, Vahid, Kahhar bir padişah olduğuna inandım. Binaena- leyh senin gayrinden korkmam, senden başka hiç kimseden ummam. Ancak cezalandırmandan afvına sığındım. Rızana võnelerek öfkenden sanâ sığınırım. Benim çıkar yolum an- cak senden istemek, sana iltica etmek, senin huzurunda sız- layarak: Göğsümü benim için genişlet ki, seni tanıyayım. Lisanımdan düğümü çöz ki, seni medh u senâ edeyim" demekliğimdir.
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.