Gazi, Charlie Chaplin'in sinema anlayışını, filmlerini seviyor ve onu büyük bir sanatkâr olarak görüyordu. Hayatta tek başına kendine yer açmaya çalışan, daima sevginin ve iyiliğin peşinde koşan melon şapkalı, paytak yürüyüşlü bu sıradan adamın ironi dolu maceralarını hayranlıkla izliyordu. Chaplin sinema için yaratılmış gerçek bir dâhiydi. Başarısı da kuşkusuz insan denilen varlığı çok iyi tanıyor olmasından ve seyircinin karşıtlıklara ve beklenmedik durumlara olan eğiliminden ustaca yararlanmasından kaynaklanıyordu. Ünlü Rus yönetmen ve sinema kuramcısı Pudovkin'in dediği gibi Chaplin, insanın iç dünyasının yaşantısının uçucu gerçekliğini, büyüleyici bir sadelikle, herkesin anlayabileceği bir dil kullanarak, kenar mahallelerin güldürü destanı anlatımı üzerine kuruyordu. Filmleri olağanüstü acıklıydı ve komedi de bu acının içinden çıkıyordu.
Sayfa 65Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.