Ama öylece durdum, ilerlemedim ve boşluğa kulak
verdim. Artık ne kenti ne sokağı hissediyordum, ne sokağın adını ne de kendi adımı; burada yabancı olduğumu, tanımadığım bir yerde her şeyden müthiş bir biçimde arınmış olarak durduğumu duyumsuyordum yalnızca; hiçbir amacım, mesajım, bağlantım olmadığı halde çevremdeki hüzünlü yaşamı derimin altından akan kanım kadar yoğun algılıyordum.
Sayfa 4Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·83 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.