Nereden, diye sordu yüreğine, nereden alıyorsun bu sevinci, neşeyi? Beni işte öylesine rahatlatan o uzun, o güzel uykudan mı? Ağzımdan çıkan Om sözcüğünden mi yoksa? Kaçmamdan, kaçışımın tamamlanmasından, sonunda yine özgürlüğe kavuşmamdan ve gök kubbesinin altında bir çocuk gibi duruyor olmamdan mı? Oh, kaçıp kurtulmak, özgürlüğe kavuşmuş olmak ne hoş! Ne kadar temiz, ne kadar güzel buradaki hava! Ne rahat solunabiliyor! Kaçıp geldiğim yerde her şey merhem kokuyordu, baharat, şarap kokuyor, bolluk, fazlalık koku- yor, miskinlik kokuyordu. Zenginlerin, boğazına, zevkine düşkün insanların, kumarbazların bu dünyasından ne kadar nefret etmiştim! Bu korkunç dünyada o kadar uzun zaman kaldığım için kendime ne kadar kin beslemiştim! Nasıl kendimden nefret etmiş, kendimi yağmalamış, zehirlemiş, kendime işkence etmiş, kendimi yaşlı ve kötü yürekli biri haline getirmiştim! Hayır, bir za- manki Siddhartha'nın bilge biri olduğu kuruntusuna asla kapılmayacağım artık! Ama kendi kendime duyduğum nefret ve hınca son vermekle, , o saçma ve kof yaşama sırt çevirmekle iyi ettim, beğendim bu yaptığımı, gurur duy- malıyım bundan! Bravo sana Siddhartha, budalalıkla ge- çirdiğin bunca yıldan sonra yine parlak bir düşünce geldi aklına, iyi bir iş başardın, yüreğindeki kuşun şakıdığını İşitip peşinden gittin!
Sayfa 98Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.