26 Mayıs Salı günü, Diyarbakır'daki sinema salonu daha da kalabalıktı. Şimdi sıra, isyanın askeri şeflerinde, ismi üç aydan beri bütün Türkiye'de bilinen Şeyh Sait ve arkadaşlarındaydı. Şeyh Sait, Şeyh Abdullah, Şeyh İsmail, Şeyh Şerif, Şeyh Ali, Abdüllatif, aşiret binbaşılığından emekli Kasım Bey, Hacı Halit, Abdülhamit, Kamil, Çerkes Reşit, binbaşı emeklisi İsmail, mollalar, ağalar ve adamları süngülü askerlerin arasında salona getirildiler, yerlerini aldılar. Hepsinin ürkek, endişeli hali vardı. Şeyh Sait mütemadiyen okuyup üflüyor, üzerine çevrilmiş olan sinema makinelerine hışımla bakıyordu. Fotoğrafları gazetelerde bir hafta önce çıkmıştı. Beyaz sakalında gene kına vardı. Dinleyiciler en ziyade dikkatle onu süzüyorlardı. Birkaç gün önce aynı salonda Seyit Abdülkadir ve kumpanyasının idam cezasına çarptırılmış olduğu sanıkların meçhulü değildi. Yargıçlar kurulunu dikkatle tetkik ediyorlar, onun mensuplarının yüz ifadesinden bir şeyler çıkarmaya çalışıyorlardı.
Sayfa 140 - İkinci Bölüm: Size Şeyhleri Takdim Ederim | VII - İşte, İrtica Dediğin…Kitabı okudu
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.