- "Hem dış algı, hem zihin ve iç idrakı içine alan bir veli kıssası:
“Yanındaki dervişle, at üzerinde bir yerleşim yerine doğru yol alan büyük veli, arkasından gelen dervişin Güneş’in batmakta oluşu yüzünden karanlıkta yol almaktan ürktüğünü farkediyor, içini okuyor; ve sesli bir şekilde Güneş’e batmamasını söylüyor. Varacakları yere kadar Güneş sabit, ve şehre girdikleri ânda birden karanlık basıyor!”… Tabiî olarak aklın sorduğu soru şu değil mi: “Peki, Güneş batmadığına göre, başka insanlar da bunu görmediler mi?”… Görmediler; şâhidi yalnız kerameti gören müridindir…"