Kalbini ihmal etme!
Hayat, sonsuz bir koşuşturmaca içinde geçtiğinde içe bakışımız kayboluyor. Hep dışarıya baktığımız zaman, dışarıdan bir medet umduğumuz, alkış beklediğimiz zaman, iç alemde yalnız kalıp kendimizle konuştuğumuz, dış alemden saklanabileceğimiz zamanlar azalıyor.
Ve bir istiridye kabuğunun içinde kum tanesi olarak kalıyoruz; inciye dönüşme fırsatını heba ediyoruz.
Sayfa 45
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.