Hayat kendisini gerek büyük gerekse küçük meselelerde sürekli bir aldanış olarak sunar.
Dolayısıyla mutluluk her zaman gelecekte, değilse geçmiştedir ve içinde bulunulan an, rüzgarın güneşli bir vadinin üzerinde sürüklediği küçük kara bir buluta benzetilebilir;bulutun önünde ve arkasında her şey pırıl pırıldır, sadece kendisi her zaman bir gölge düşürür.Bundan dolayı içinde bulunulan an her zaman yetersizdir,ama gelecek belirsiz ve geçmiş geri döndürülemezdir.