Fani zevkler zehirli bal gibiydi. Kalbi bütünüyle bağlayıp kaptırınca; baştan tatlandırır sonrasında ise dayanılmaz acılar verirdi. İnsanın yalnız çıkacağı yolculukta hiç biri yar değildi. Eğer ölüm öldürülseydi ve dünya sonsuza dek kalınacak bir yer olsaydı belki. Fakat o yaşına kadar gördüğü, mal ve mülk sahiplerinden geriye kinin, kanın ve gözyaşının kaldığıydı. Bu kadar aşikâr bir sonu boşluğa meyledemezdi. Güneşi kucaklamıştı bir kere, geceye dönemezdi.