Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Ha­yır, he­nüz o kent­te­ki gün­lük ya­şa­ma dö­ne­mem. Ora­da her şey ge­li­şi­gü­zel. Sen gün­le­re bir­şey­ler ge­tir­me­dik­çe, gün­ler sa­na hiç­bir şey ge­tir­mi­yor. Boş bir cad­de­de yü­rü­me ola­na­ğı bile yok. Her kö­şe, her cad­de öy­le do­lu, öy­le do­lu, öy­le do­lu ve bu do­lu­luk için­de öy­le boş, öy­le boş, öy­le boş ki... Ken­tin gi­ze­mi di­re­ti­yor, za­man za­man uzak­tan ken­di­ni du­yur­ma­ya ça­lı­şı­yor... Ama bo­şu­na. Ken­tin gi­ze­mi ge­ne anı­la­rı­mı­zın bi­ze yan­sı­ma­sı. Baş­ka hiç­bir şey de­ğil. Ora­da her ol­gu ge­li­şi­gü­zel­lik için­de bir dur­gun­luk ka­za­nacak, bu bel­ki be­nim gün­cel­li­ğim, ama şim­di sı­ra­dan gün­le­ri­me dön­mek is­te­mi­yo­rum. İçim­den çık­ma­sı ge­re­ken bir­şey var. Yaşa­dık­la­rım­la he­sap­laş­mam ge­rek. Şim­di yol­lar­da yal­nız ken­di ka­pır­da­nış­la­rı­mı, ken­di hay­kı­rış­la­rı­mı du­ya­ca­ğım.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.