27 yaşındayım ve hayatımda ilk defa bir kitabı lisede okumadığım için pişman oldum diyebilirim. Okurken ister istemez Jane’i küçük kız kardeşim gibi düşündüm. Böyle okumak da çok aydınlatıcıydı tabi ama on yıl önce çok daha deli bir telaşla okurdum muhtemelen. Duygusunu o kadar sevdim ki kitabın, kadınlar için bir sığınak gibi gerçekten. Aidiyet, huzur, doğayla iç içelik, başka bir kadını derinlemesine sahipleniş. Sevgi doldum okurken, kardeşim için kaygılandım, üzüldüm, sıkı sıkı sarılmak istedim hep. Canım Jane, iyi ki tanıştık güzelim.
