Namaz insana benzer. Şüphesiz ki insan zahirî uzuvlarının ve ruhtan ibaret olan bir de bâtının varlığıyla tam bir insan olur. Kalp, akciğer ve beyin gibi uzuvlardan bazısı olmadığında insan yaşayamaz. Göz, el ve ayak gibi bazı uzuvlar olmadığında ise yaşayabilir ancak bazı şeyleri yapamaz. Kaş, sakal ve kirpikler gibi bazı vücut parçalarının yokluğunda ise insan yaşamaya devam eder, her şeyi yapabilir ancak güzelliği eksik olur. Kaşların kavisli olması ve siyah saç gibi bazı özelliklerin yokluğunda ise güzelliğin aslına bir zarar gelmez ancak güzellik mükemmel olmaz.
İşte namaz da böyledir. Namazın rükünleri vücudun kalbi, akciğeri ve beyni yerine geçer. Vacipleri gözler, eller ve ayakların yerine geçer. Bundan dolayı vacipleri kasten terk etmek namazı bâtıl hâle getirir. Ancak bu durum, rükünlerin kasten terk edilmesinden her hâlükârda ehvendir ve vaciplerin terk edilmesinde olduğu gibi sehiv secdesiyle telafi edilmez.
Namazın sünnetleri ise kaş, sakal ve kirpikler yerine geçer. Kılınma şekilleri de kaşların kavisli ve saçın siyah olması gibidir. Namazın ruhu niyet, ihlas, huşû ve namazda başka bir şey düşünmemektir.
Sayfa 157Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·188 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.