Şeriat, namaza başladıktan sonra ârız olan bir gaflete müsamaha etmiş ve gafletten dolayı yapılmamış olan bir fiil için de sehiv secdesini gerekli görmüştür. Namaza başlarken kalbin başka şeylerle meşgul olmaması ruhun bedendeki son kalıntısı gibidir. Kalp ne kadar kuvvetliyse ruh namazın sonuna dek o kadar mutlu olur; ne kadar zayıfsa da kişinin kuvvetleri zayıflar. Üzerinde hareket emaresi olmayan nice diri insan görmüşüzdür.
Sayfa 160Kitabı okudu
·
87 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.