Çünkü, insanın bir derdi olduğu zaman sanki dermanını, çaresini bulacak gibi kime rastlarsa hepsine derdini söylemek ister. Söyleyecek adam bulamadığı takdirde de kendi kendine, yahut taşlara, duvarlara söylemeye mecbur olur. Lâkin hemen kendini toparlayarak susmayı yeğler.