Öfkelenmek, kızmak, olumsuz duyguları açıklamak, anababaların hakkı olduğu gibi, çocukların da hakkıdır. Büyüklere tanınan insanca haklar küçük diye çocuklardan esirgenemelidir. Tutacağımız yol, duyguları bastırmak, gücümüze güvenerek çocuğu susturmak olmamalıdır. Duyguların nasıl açığa vurulacağını, öfkenin nasıl dizginleneceğini çocuk bizden öğrenecektir. Öfkeyle gözü kararıp karısını döven bir baba, çocuklarına ölçülü olmayı ve ılımlılığı öğretemez. Koşarak ve anlaşarak sorun çözme alışkanlığı kazandıramaz. Çocuğu, öfkesinden ve olumsuz duygularını açığa vuruşundan ötürü ayıplamaktan kaçınmalıyız. Ancak, öfkeyle kalkıp zararla oturmama yollarını da kendi örneğimizle göstermeliyiz. Örneğin, çocuk, kardeşine kızmasının değil, vurmasının istenmediğini öğrenmelidir.
Sayfa 161Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.