Kitaba başlamadan öncesinde Rilke'ye duyduğum hayranlıkla başlamış bulundum, şiir konusunda fazla bir beklentiye girmiş olmalıyım ki heyecanla okumaya koyuldum: tabii olumsuz söylemde bulunacak değilim ancak yer yer başka tatlar vermeye başladı bana
Friedrich Nietzsche tadı gibi önceden bu tadı hissetmiş olduğumu fark ettim. Zerdüşt'ün mağarasından çıkıp seslenmelerini dinlemiş hissiydi bu his ama tek bir fark var Rilke kendi benliğinden öz eleştirilerde bulunarak zayıflıklarıyla aynı zamanda nasihat seslenmeleriyle sert olmayacak hoş bir izlenimle kucakladı. Sanat toplumdan ve kendi benliğiyle oluşturulurken bu başarılı şairi tebrik etmemek elde değil, okumanın tadını almanızı dilerim. İyi okumalar.