Özlüyordu muhakkak ama bu özlem onu endişelendirmiyordu, bu özlemle yüreğini kemirmiyordu. Yalnızlığını seviyordu, beni de yalnızlığıma alışmaya, onu sevmeye, kendime ait olmaya teşvik ediyordu. Yakında bana veda edeceğini biliyor, gittiği vakit hayatımda açılması olası boşlukla şimdiden barıştırıyordu beni. “Ben önemli değilim,” diyordu, “Sen de değilsin. Kendini önemli sananların hiçbiri önemli değil. Yaşa sadece.”
·
215 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.